De Stichting 3 Principes wil je graag kennis laten maken met een paradigma dat de 3 principes heet. 3 principes zoals door Syd Banks verwoord.
Die 3 principes zó simpel zijn dat we er vaak meer achter zoeken dan wat ze aanwijzen. We verwachten een diepe, ingewikkelde theorie. Maar die is er niet. Er is ook geen stappenplan dat je moet volgen en er zijn geen dingen die je op een bepaalde manier moet doen. En ook dat vindt het hoofd soms verwarrend want dat is zó gewend om te analyseren, conclusies te trekken en scenario’s te bedenken om problemen vóór te zijn en/of problemen op te lossen.
Over de 3 principes zijn echter geen conclusies te trekken want ze zijn alleen maar een beschrijving van hoe onze menselijke ervaring tot stand komt. Waardoor het antwoord op de vraag: “Hoe komt het dat ik verdrietig ben?” hetzelfde is als op de vraag “Wat maakte dat ik vandaag zo’n zin had in mijn werk?”. En een gelijkluidend antwoord geldt voor: “Hoe komt het dat ik zo bang ben voor die ene manager?”, “Waarom kan ik niet stoppen met klagen?” en “Waarom word ik soms gek van mijn mezelf?”.
De 3 principes beschrijven steeds opnieuw dat je leeft en het denken beleeft.
Punt. (Voor wie die punt niet kan accepteren: in dit filmpje gaan we daar wat dieper op in).
Die zin, je leeft en beleeft het denken, zou het antwoord kunnen zijn op elke wat- of waaromvraag die er opkomt.
En dan willen sommige hoofden nog wel eens crashen of in overdrive gaan ;-). Omdat het te simpel lijkt en je er eigenlijk niks mee kunt, anders dan “ohja, dat zie ik wel” of iets van gelijke strekking. Dat is dan ook gelijk het enige dat je kunt met die 3 principes: kijken waar en of je ziet dat het inderdaad klopt dat we altijd het denken beleven. Herkennen dat er niks, nada, niente is wat we kunnen ervaren zonder dat denkfilter dat altijd tussen jou en de rest van de wereld staat.
Dat crashen of die overdrive lijken ‘erger’ te worden als je gaat zoeken naar voorbeelden waarmee je kunt bewijzen dat er wel degelijk uitzonderingen zijn op dat ‘je leeft en je beleeft het denken’. Wij horen dan vaak voorbeelden zoals: “Ja, maar wat als je verkracht bent, dan beleef je toch niet je denken? Dat is écht gebeurd!” of “Als je in een oorlog leeft, dan is er toch iets om bang voor te zijn, dat is dan toch niet alleen denken?”. Wij gaan uiteraard altijd graag met je in gesprek over dergelijke tegenwerpingen* maar ze lijken ook vermeden te kunnen worden ;-).
Als je bereid bent om te kijken waar je herkent dat het klopt wat de 3 principes aanwijzen, ga je op steeds meer plekken, in steeds meer situaties en voor steeds meer ongemak herkennen dat je tegen denken aan zit te kijken. Herkennen dat de 3 principes aan het werk zijn geeft, zonder dat je daar verder iets voor hoeft te doen, een enorme ontspanning en rust in je hoofd. Waardoor de hele wereld er anders kan gaan uitzien zonder dat jij daaraan hebt geklust. En ook die simpelheid zijn we niet gewend waardoor er opnieuw een crash-momentje kan ontstaan ;-). Dat is okay. Want crashmomentjes berokkenen geen werkelijke schade. Ze zijn ‘slechts’ een liefdevolle uitnodiging om opnieuw te herkennen dat je tegen denken aankijkt.
* op het moment van schrijven van dit blog heeft de Stichting 3 Principes nog geen faciliteiten om dit gesprek met je aan te gaan. We verwijzen je graag naar vragen@slagersdochters.nl om al je vragen over de 3 principes te stellen. Fijn als je er even bij meldt dat je via de Stichting-website komt!
PS: Dit artikel is een bewerking van het blog van Linda Spaanbroek dat eerder hier verscheen.